ชัยชนะเหนือความโกรธ

ความโกรธเป็นเรื่องธรรมดา
ความโกรธเป็นความรู้สึกอย่างหนึ่ง เช่นเดียวกับความเหงา  ความเศร้าเสียใจ และความตื่นเต้น จึงไม่เป็นเรื่องแปลกถ้าคุณรู้สึกโกรธ เพราะมันเป็นการตอบสนองตามปกติของมนุษย์ทั่วไป  บางครั้งความโกรธอาจจะเกิดจากความกลัวหรือความเจ็บปวด  คุณอาจจะโกรธตัวเองที่หาเรื่องยุ่งยากมาสู่ตนเอง หรือโกรธคนรอบข้างที่ทำร้ายคุณ หรือทำให้คุณผิดหวัง โกรธแม้กระทั่งเทพเจ้า ฟ้าดิน ที่ปล่อยให้ความทุกข์ยากเกิดขึ้นกับคุณ

บางครั้งความโกรธก็เป็นเรื่องดี
เชื่อหรือไม่ว่า หากเรามีสติ ความโกรธก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายและบางครั้งอาจจะสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ ให้เกิดขึ้นได้ด้วยซ้ำ  แต่ที่สำคัญที่สุด  เราจะต้องไม่ปล่อยให้อารมณ์โกรธนำเราไปสู่ความเกลียดชังหรือการทำร้ายผู้อื่นซึ่งมีแต่จะทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก  พระคัมภีร์บันทึกว่า แม้พระเยซูผู้เป็นพระเจ้าเมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์ก็ยังรู้จักโกรธเช่นกัน แต่พระองค์ก็ไม่เคยทำบาปแม้สักครั้งเดียว  พระองค์เป็นแบบอย่างของคำสอนที่ว่า "จงเกลียดชังความบาป แต่อย่าเกลียดชังคนทำบาป"  เรามักโกรธผู้ที่ทำผิดต่อเรา  แต่หากเราคิดด้วยใจเป็นธรรมแล้วตัวเราเองก็คงเคยทำผิดต่อผู้อื่นทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจเช่นกัน

ความโกรธเป็นเรื่องร้ายถ้าคุณโกรธแบบไม่เลิกรา
ความโกรธไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น ความเคียดแค้นและเกลียดชังมีแต่จะนำความวิบัติมาสู่ชีวิตของเรา  เพราะความโกรธมีพลังอำนาจอาจทำลายชีวิตทั้งชีวิตหากเราไม่อาจควบคุมอารมณ์โกรธได้  บางครั้งเราลงโทษตัวเองที่ได้ทำผิดต่อคนอื่น  เราจึงโกรธและเกลียดตัวเราเองอย่างไม่รู้ตัว  ความโกรธทำให้เราคิดอะไรไม่ออก และถึงจะคิดอะไรได้บ้าง ก็ไม่สามารถคิดได้อย่างถูกต้องเหมาะสม  เราจึงยิ่งรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น

ให้เรามาดูว่าพระเจ้าสอนเราอย่างไรในเรื่องความโกรธ

จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป

อย่าให้ถึงตะวันตกแล้วยังโกรธอยู่ อย่าให้โอกาสแก่มาร

(เอเฟซัส 4:26-27)

ให้ทุกคนไวในการฟัง   ช้าในการพูด   ช้าในการโกรธ

เพราะว่าความโกรธของมนุษย์ไม่ก่อให้เกิดความชอบธรรมของพระเจ้า

(ยากอบ 1:19-20)

บุคคลผู้โกรธช้าก็ดีกว่าคนมีกำลังมาก  
  และบุคคลผู้ปกครองจิตใจของตนเองก็ดีกว่าผู้ที่ตีเมืองได้  
(สุภาษิต 16:32)

แล้วการแก้แค้นล่ะ

หลายครั้งที่ความโกรธนำมาซึ่งความแค้นและตามมาด้วยการแก้แค้น  หยุดสักนิดคิดสักหน่อยว่า ถ้าเราแก้แค้นเพื่อให้เกิดความยุติธรรมได้ไหม?  ความจริงก็คือ การแก้แค้นไม่เคยช่วยให้ใครรู้สึกดีขึ้น และไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เลวร้ายให้ดีขึ้นได้  สิ่งที่เราทุกคนควรทำคือ พยายามให้อภัย และทำใจให้สบายด้วยการไม่ยอมเป็นทาสของอารมณ์โกรธหรือเกลียดชัง  ซึ่งอาจนำไปสู่ความรู้สึกต้องการแก้แค้น หากคุณไม่ยอมให้อภัยก็หมายความว่าผู้ที่ทำร้ายคุณยังคงมีอำนาจเหนือคุณอยู่ และจะยิ่งทำให้คุณรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าเดิม